Ստոծանու կերակրափողային բացվածքի ճողվածք
Ստոծանու կերակրափողային բացվածքի ճողվածքին բնորոշ է կերակրափողի ներորովայնային հատվածի, ստամոքսի սկզբնական հատվածի, երբեմն նաև` բարակ աղու տեղաշարժը դեպի կրծքավանդակի խոռոչ։
Ռիսկի գործոնները
Ճողվածքի առաջացման հիմնական պատճառներն են՝ կերակրափողը ստոծանիական բացվածքում անշարժացնող կապանների թուլությունը, ներորովայնային ճնշման բարձրացումը, ստամոքսի շարժական ֆունկցիայի խանգարումը։ Հիվանդության դեպքերի մեծամասնությունը հայտնաբերվում է տարեց մարդկանց մոտ՝ 55-60 տարեկանում, ինչը պայմանավորված է, մասնավորապես, կապանային համակարգի թուլացման բնական գործընթացով։
Ախտանիշները
Ստոծանու ճողվածքին բնորոշ է բութ, ճնշող ցավը` կրծոսկրի (սրտագդալի) շրջանում, որը տարածվում է կերակրափողի ընթացքով դեպի միջթիակային շրջան։ Հիմնականում գանգատներն առաջանում են սննդի ընդունումից հետո, ծանրաբեռնվածության, հազի ժամանակ և պառկած դիրքում։ Հաճախ հիվանդությունը զարգանում անախտանիշ է և հայտնաբերվում է պատահական` կերակրափողի և ստամոքսի ռենտգենաբանական հետազոտության ժամանակ։
Ախտորոշումը
Ախտորոշումը հիմնված է կլինիկական պատկերի և ռենտգենաբանական հետազոտության տվյալների հիման վրա։
Բուժումը
Ախտանիշների բացակայության դեպքում բուժում չի պահանջվում։ Խորհուրդ է տրվում հետևել սննդակարգին, կարևոր է ավելորդ քաշը բացառելը, քանի որ այն նպաստում է ներորովայնային ճնշման բարձրացմանը։ Ախտանիշների առաջացման դեպքում թերապևտի կամ գաստրոէնտերոլոգի կողմից նշանակվում է կոնսերվատիվ՝ դեղորայքային բուժում, ստամոքսի շարժունակության բարելավման համար։ Ճողվածքի մեծ չափերի, կերակրափողում խոցերի առկայության և բուժման ցածր արդյունավետության դեպքերում հիվանդին ցուցված է վիրահատություն, որն իրականացվում է լապարոսկոպիկ եղանակով։
Հսկողությունն իրականացվում է թերապևտի, ընդհանուր պրակտիկայի բժշկի, գաստրոէնտերոլոգի մոտ։ Տարեկան մեկ անգամ ցուցված է գաստրոսկոպիա։